Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Αστραδενή

   Διάβασα επιτέλους την Αστραδενή της Ευγενίας Φακίνου, το είχα καημό να το βρω αυτό το βιβλίο. Μου είχαν πει πολλά γι' αυτό και κυρίως για το τέλος του και ήθελα να δω και γω σαν περίεργο ον που είμαι περί τίνος πρόκειται.
  Το βιβλίο να πω κυκλοφόρησε το 1982 από τις εκδόσεις Κέδρος.
   Η Αστραδενή μετακομίζει με τους γονείς της από τη Σύμη στην Αθήνα. Αν και στενοχωριέται πολύ που θα αφήσει την παλιά της ζωή πίσω είναι και ενθουσιασμένη που θα γνωρίσει την εντυπωσιακή κατά τη γνώμη της ζωή στην Αθήνα. Στην αρχή όλα τη συνεπαίρνουν, καθώς τα συγκρίνει με όσα θυμάται από τη Σύμη. Στην πορεία όμως η Αθήνα της δείχνει το σκληρό της πρόσωπο, αφού ο πατέρας της δε βρίσκει δουλειά, στο σχολείο τα παιδιά γελούν εις βάρος της και η καθηγήτρια την αποπαίρνει με το παραμικρό. Τη δυστυχία της θα σφραγίσει μια τραυματική εμπειρία που θα τη μεταφέρει στον κόσμο των μεγάλων, ένα κόσμο γεμάτο μίσος και στενοχώρια.
  Πρώτη φορά συγκλονίζομαι τόσο πολύ από ένα βιβλίο. Και σοβαρολογώ τώρα, για κανα δυο μέρες μόνο αυτό σκεφτόμουν. Με σκοτώνει που δεν μπορώ να αποκαλύψω τι γίνεται στο τέλος αλλά σας διαβεβαιώνω ότι αν το διαβάσετε θα νιώσετε την ίδια μελαγχολία με μένα.
Η Αστραδενή λοιπόν μετακομίζει στην Αθήνα όπου όλα είναι τόσο διαφορετικά. Και πράγματι είναι γιατί σε σύγκριση με τη μικρή Σύμη η Αθήνα της φαίνεται Νέα Υόρκη και βάλε. Με παραξένεψαν πάντως κάποια πράγματα στη Σύμη, όπως για παράδειγμα ότι δεν είχαν μπάνιο στο σπίτι τους... 

Γενικά σε όλο το μυθιστόρημα η Αστραδενή παρατηρεί και μας μεταφέρει όσα συμβαίνουν στην Αθήνα, κάτι σαν ημερολόγιο, και παράλληλα μας γνωρίζει ήθη και έθιμα, αλλά και απλές συνήθειες των κατοίκων της Σύμης. Ο λόγος είναι απλός και προσιτός, αν και κάποιες φράσεις παραξενεύουν. Μπορώ να πω ότι η Φακίνου έκανε καλή δουλειά στον τρόπο που απέδωσε την ιστορία.
Αλλά αυτό το τέλος ρε παιδί μου... Εδώ μου κάθεται! Αν μπορούσα θα το άλλαζα!.. Αλλά σκέφτομαι ότι αφενός η συγγραφέας έδωσε μια βαρύτητα στο βιβλίο της, και αφετέρου το έκανε αξέχαστο και όσο να 'ναι θέμα συζήτησης...
Καλά δεν πεθαίνει κιόλας... Απλά μου άρεσε η φωτογραφία!
Διαβάστε το πάντως!

1 σχόλιο:

Πες μου και τη δική σου γνώμη! ;)