Ύστερα από τις ταινίες Μια κάποια εκπαίδευση και Είναι όλοι τους καλά που παρουσίασα στο ιστολόγιό μου , επιστρέφω με μία ακόμη ταινία που προβλήθηκε το 2009 και αυτή είναι η Τζούλι και Τζούλια σε σκηνοθεσία της Νόρα Έφρον. Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Πρωταγωνιστές : Amy Adams , Meryl Streep , Stanley Tucci , Chris Messina
Το 1948 η Τζούλια Τσάιλντ μετακομίζει στο Παρίσι με το σύζυγό της και αποφασίζει να ασχοληθεί με τη μαγειρική για να μη μένει άπραγη. Ύστερα από τη γνωριμία της με δύο ακόμη μαγείρισσες αποφασίζουν να δημιουργήσουν ένα βιβλίο μαγειρικής για να γνωρίσουν τη γαλλική κουζίνα στις Αμερικανίδες. Πενήντα χρόνια αργότερα μια νεαρή δημόσια υπάλληλος που έχει ως πρότυπό της την Τζούλια Τσάιλντ , αποφασίζει να μαγειρέψει όλες τις συνταγές που παρουσιάζονται στο βιβλίο της Τζούλια σε ένα χρόνο και να καταγράψει την εμπειρία της αυτή σ' ένα ιστολόγιο , ή blog.
Πρόκειται για μια χαλαρή κομεντί που μπορεί κανείς να δει εύκολα. Ξεχωρίζει η ανεπανάληπτη Μέριλ Στριπ στο ρόλο της Τζούλια Τσάιλντ. Παρ' όλα αυτά η ταινία δε διαθέτει αγωνία που να κρατά το ενδιαφέρον του θεατή αμείωτο , ούτε υπάρχει κάποια έκπληξη να ταράξει την ήσυχη ροή της ιστορίας. Αυτό όμως δεν αποτελεί μεγάλο πρόβλημα , αφού οι πρωταγωνιστές καλύπτουν αυτό το κενό. Το ιστολόγιο της Τζούλι Πάουελ υπάρχει και μπορείτε να το βρείτε εδώ , όχι όμως και όλες τις αναρτήσεις της. Κατά τη γνώμη μου οι απανταχού λάτρεις της καλής γεύσης δεν πρέπει να χάσουν την ταινία , αλλά και όσοι ενδιαφέρονται να γίνουν σεφ ή μάγειρες.
Την είδα πριν λίγο καιρό. Μου άρεσε... μέχρι το τέλος που έδειξε ότι η πραγματική Τζούλια (ο ρόλος της Μερυλ Στριπ) δεν γούσταρε καθόλου την ιδέα της Τζούλι να φτιάξει τις συνταγές της και στις φωτογραφίες που έδειξε φαινόταν πολύυυυυ ξινή - καμιά σχέση με το πως την δείχνει να ήταν η Μερυλ Στριπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια μια φορά καλή είναι πιστεύω :)
το παρατήρησα κι εγώ και αναρωτιόμουν πώς μια καλοκάγαθη γυναίκα σαν αυτή γίνεται να δείχνει ένα τόσο σκληρό πρόσωπο στο τέλος. Μου φαίνεται ότι η Μέρυλ Στριπ παραήταν καλή στην ταινία , ίσως καλύτερη κι από την πραγματική Τζούλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν σ' ενδιαφέρει είδα ένα βίντεο και με τις δύο
εδώ :)
την ειχα δει αυτην την ταινια και μου αρεσε. απλη ισως αλλα ευχαριστη! εχεις δικιο! η Στριπ παραηταν γλυκια, συγκρινοντας τη με την πραγματικη Τζουλια. Νομιζω οτι γενικοτερα η Στριπ μπορει να παιζει την πολυ γλυκια (Ειναι μπερδεμενο)στην συγκεκριμενη περιπτωση νομιζω οτι η Τζουλια ηταν μια σκληρη προσωπικοτητα ως κ την πολυ ξινη (ο διαβολος φοραει Πραντα)ομως η πραγματικη Τζουλια φαινεται πολυ σκληρη.Ετσι εξηγειται κ η συμπεριφορα της στο τελος η οποια ομολογουμενως με εξεπληξε! Ομως τωρα που ειδα το βιντεο καταλαβαινω το λογο..Παρολαυτα δεν ξερουμε τι σκηνοθετικες οδηγιες επρεπε εκτελεσει...Οποτε μπορει να ηταν μια αλλαγη που την εφαρμοσε ο σκηνοθετης...Τωρα οσο αφορα το σεναριο ας μην ξεχναμε οτι βασιζεται σε πραγματικα γεγονοτα κ δεν ηταν δυνατον να τα αλοιωσουν ωστε να γινει πιο ενδιαφερον (ηδη ειχαν αλλοιωσει την ηρωιδα της ταινιας κ αλλες αλλοιωσεις θα ηταν υπερβολη)
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ , πολύ ευχάριστη ταινία :) Έχοντας δει το 'διάβολος φοράει πράντα' είχα μια εντελώς διαφορετική εικόνα της Μέριλ Στριπ , και ποιος ξεχνάει φυσικά το Μάμμα μία... Γενικά η Μέριλ Στριπ μπορεί να τα κάνει όλα , από πρωταγωνίστρια σε μιούζικαλ μέχρι και την κακιά της ταινίας. Ίσως ο σκηνοθέτης ήθελε να δείξει μια Τζούλια Τσάιλντ πιο καλή και ευγενική , αλλά μάλλον δε σκέφτηκε ότι θα ερχόταν σε αντίθεση με το τέλος...
ΑπάντησηΔιαγραφή