Όταν ο ήλιος...

  Άλλο ένα πολύ σημαντικό και αυτοβιογραφικό βιβλίο της πολυγραφότατης Ζωρζ Σαρή αποτελεί το Όταν ο ήλιος... , το οποίο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1971 από τις εκδόσεις Κέδρος και πλέον κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.

  Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε : Η Ελλάδα μετά το θρίαμβο του Σαράντα, στην Κατοχή. Μια σκοτεινή εποχή για την ελληνική ιστορία. Μια τυραννική ζωή για τους Ελληνες που δέχτηκαν άδικα να ζήσουν κατά τις προσταγές του κατακτητή. Ο καθένας πασχίζει να βρει
έναν τρόπο να επιβιώσει. Θα καταφύγει σε όλα τα μέσα, αλλά δε θα ξεχάσει ποτέ την ελευθερία του. Θα συνεχίσει να πολεμάει γι'αυτήν. Και μέσα σ' αυτή τη φρίκη τα παιδιά. Η Ζωή, ηρωίδα άγνωστη, γνωστή από το βιβλίο αυτό, θα προσπαθήσει να καταλάβει. Θα μεγαλώσει στη φρίκη της πείνας, θα ελπίσει όταν οι μεγάλοι θα πάρουν τα όπλα να αποτινάξουν το ζυγό, θα κλάψει, θα θελήσει - παιδί δεν ήταν; να χαρεί. Γύρω της, ενας κόσμος παράξενος σκληρός, ανάλγητος, που τρέχει να γλιτώσει, που τρέχει να βρει ένα κομμάτι ψωμί, κι αυτό συχνά μόνο στα σκουπίδια, οι εκτελέσεις, η αισιοδοξία πως όλα θα τελειώσουν. Τα μάτια της θα δουν πολλά. Θα ακούσει περισσότερα. Θα υποφέρει. Θα γνωρίσει την ελπίδα. Θα ζήσει μ' αυτήν ώσπου να έρθει το τέλος του Κακού. Και ήρθε. Και έγινε.

  Η δική μου περίληψη : Η Ζωή , μόλις δεκαέξι χρονών , ζει την Κατοχή. Οι χαρούμενες και ελπιδοφόρες μέρες των επιτυχιών του ελληνικού στρατού σύντομα δίνουν τη θέση τους στις απογοητευτικές και πεινασμένες μέρες που ακολουθούν. Ο κόσμος πασχίζει να επιζήσει και να φροντίσει την οικογένειά του. Το ίδιο και ο πατέρας των τριών αδερφών Σαριβαξεβάνη. Δεν λείπουν φυσικά οι άνθρωποι που βρίσκουν τους συνανθρώπους τους σε αδυναμία και ανταλλάσσουν τόσα και τόσα αντικείμενα συναισθηματικής αξίας για λίγο και άθλιο φαγητό , όπως η γειτόνισσα της οικογένειας. Η Ζωή αρχικά με το ρόλο του θεατή και αργότερα ενεργά θα συμμετέχει κι εκείνη στον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο. Θα γνωρίσει το άδικο , θα ερωτευτεί , θα ωριμάσει... Ώσπου να γίνει είκοσι χρονών και η Ελλάδα να ελευθερωθεί.

  Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω το έργο της Ζωρζ Σαρή που αποτελεί παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Συγκεκριμένα το βιβλίο της αυτό όχι μόνο ενημερώνει για τις αναταραχές της Κατοχής , αλλά επίσης δίνει μια εικόνα της Ελλάδας μέσα από τα μάτια μιας νεαρής κοπέλας που στην πραγματικότητα είναι η ίδια η συγγραφέας. Παιδιά και έφηβοι , αφού διαβάσουν το βιβλίο αυτό θα συνειδητοποιήσουν ποια ήταν η κατάσταση που κυριαρχούσε την εποχή εκείνη μέσα από τις όμορφες και προσεγμένες περιγραφές της συγγραφέα. Θίγονται τόσα ζητήματα στην ιστορία που δεν είναι δυνατόν να μη βάλουν τον αναγνώστη σε σκέψεις.

Αν και προτείνεται σε νέους , εννοείται ότι και άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας μπορούν να το διαβάσουν , και σίγουρα θα μείνουν ευχαριστημένοι.

Πραγματικά πιστεύω ότι είναι ίσως και το σημαντικότερο βιβλίο της Ζωρζ Σαρή και σίγουρα αξίζει να το διαβάσετε αν δεν το έχετε ήδη διαβάσει. 

Άλλα βιβλία της Ζωρζ Σαρή

Το Ψέμα

Ζουμ
Ο χορός της ζωής
Τα στενά παπούτσια
Ο θησαυρός της Βαγίας
Τα γενέθλια


Πληροφορίες για τη Ζωρζ Σαρή